"We just made history"
Dear Mister President elect,
For my Dutch readers I will continue in my native language. I'm sure you have several volunteers from the Netherlands who can translate this letter. Here we go (so don't think while reading the following text that my computer has crashed).
Beste Barack,
Ik weet gewoon niet hoe ik beginnen moet. Het is nu drie uur 's middags, maar de adrenaline jaagt nog steeds door mijn lijf en ik heb er toch alweer een tukje op zitten. Allereerst van harte gefeliciteerd met het Wonder van Washington. Ik heb het van minuut tot minuut, van seconde tot seconde gevolgd in een studentensociëteit in Almere. Politieke partijen hadden daar een verkiezingsavond georganiseerd en samen met een twintig jaar jonger talent van D66 bleef ik tot in de kleine uurtjes op de been. Last men standing.
Rond een uur of vijf verliet ik de sociëteit. Ik bevond mij op een steenworp afstand van het centraal station in Almere. Afgezien van een paar in regenpakken geklede mannen die het plaveisel aan het reinigen waren, zag ik geen kip op straat. Ik ging op zoek naar een taxi en net toen ik mij realiseerde dat het om vijf uur 's ochtends niet eenvoudig zou zijn in Almere een taxi te vinden doemde uit de ochtendnevel de bus op die naar mijn buurt rijdt. Voor 1 euro 25 zoefde ik als enige passagier naar huis. Het was de grootste en de goedkoopste taxi waar ik ooit in gezeten heb. Thuisgekomen beende ik naar mijn werkkamer om op tijd te zijn voor jouw overwinningsspeech. En geloof mij maar Barack, net als Jesse Jackson hield ik het niet droog.
Wat heb ik veel van je geleerd de afgelopen jaren. Ik kan zelf best aardig uit mijn woorden komen, maar jij bent van een andere dimensie, hors categorie. Zoals je weet ben ik gemeenteraadslid in Almere. Je vindt het vast wel goed dat ik een paar van jouw technieken ga toepassen. Zo oefen ik al een tijdje op die bijna dromerige blik van jou. Dat over de massa heenkijken naar een toekomst die jij wel ziet en je gehoor niet, maar die je graag wilt beschrijven. En dan je taalgebruik... Weergaloos! Ik heb stiekem in de badkamer voor de spiegel gestaan en (met die blik) op gedragen toon zinnen uitgesproken als: "Van de oevers van het Gooimeer tot de basaltblokken langs de Oostvaardersdijk, van de drooggevallen zeewering op Schokland tot het marmer van de zwembaden in Overgooi... Zullen wij de handen ineen slaan. En gezamenlijk zullen wij onze provincie, onze stad, onze wijk, onze buurt veranderen in een plek om te zijn, om te leven in respect voor elkaar en..." Nou ja, zoiets. Ik kan er nu even geen eind aan breien.
Weet je dat mij gisteravond toch even de schrik om het hart sloeg? De eerste resultaten kwamen binnen en John McCain nam met fors verschil de leiding. Och heden, dacht ik, krijgen we nou hetzelfde als vier jaar geleden? Toen dachten we dat John Kerry op zijn gemakje de windbuil Bush zou verslaan, maar tot onze verbijstering koos het Amerikaanse volk voor de tweede keer in acht jaar tegen zichzelf. Gelukkig was het dit keer loos alarm. Het eerste gewin bleek met recht kattengespin.
En nu zit ik dus achter mijn computer, met mijn Obamabutton nog op het borstzakje van mijn overhemd en de prijs die ik als - nipte - winnaar van een Amerikaquiz in de wacht sleepte binnen handbereik. Het is een soort electronische hotelbel, die door een batterij wordt aangedreven. Als je er op drukt hoor je een stem "That was easy" zeggen. Mijn echtgenote heeft mij inmiddels verboden nog één keer op die knop te drukken. Van lang opblijven kan een mens knap melig worden.
Beste Barack, nog bedankt voor je lieve mailtje. Ik zag dat je het vlak voor je overwinningstoespraak had verzonden. Ik snap gewoon niet hoe je dat allemaal voor elkaar krijgt. Zo attent! "Frits", schrijf je; "I'm about to head to Grant Park to talk to everyone gathered there, but I wanted to write to you first. We just made history." Enzovoort, enzovoort. Dat je tussen al je drukke beslommeringen door toch nog even tijd kon vinden om je supporter-van-het-eerste-uur in het verre Nederland te bedanken vervult mij met ontroering.
Je schrijft: "But I want to be very clear about one thing... All of this happened because of you."
Heel lief van je Barack, maar echt teveel eer. Wij hebben dit alles te danken aan het feit dat eens in de zoveel generaties iemand opstaat die de wereld op sleeptouw neemt. Jij bent zo iemand. En ik heb het voorrecht op hetzelfde zandkorreltje in het melkwegstelsel te mogen verkeren als jij.