Het snorretje van Mugabe
Maar eerst Bert Maalderink.
De NOS sportverslaggever die sinds jaar en dag als een zeurende kiespijn door het profvoetbalwereldje waart, heeft ontslag genomen. Hij voelde zich tijdens het EK voetbal onvoldoende gesteund door zijn collega's. Bijvoorbeeld toen Youp van 't Hek, bij mijn weten de eerste sprookjesprins die in een kikker is veranderd, hem bij Oom Jack een standaard eikel noemde. En ook toen de acteur Cees Geel (Who? Eh, Cees Geel Mister Spielberg) een relatie legde tussen Berts vraagstelling en het vrouwelijk geslachtsdeel. Gelukkig lijkt het zo'n vaart niet te lopen met dat ontslag, want de hoofdredacteur van Studio Sport weigert het domweg te accepteren, maar veelzeggend is het wel.
Er zal vast wel een domein zijn waarin meer gelogen wordt dan in de wereld van het betaald voetbal, maar ik kan er even niet opkomen. Voetballers, trainers, bestuursleden en andere officials... Als ze ademhalen liegen ze al. (Net op het moment dat ik dit schrijf, hoor ik Maarten Ducrot tegen Mart Smeets zeggen: "En zeker de wielrennerij, we zijn allemaal leugenaars." Dit terzijde.).
Als voetbalprominenten voor de verandering eens niet liegen, wil dat geenszins zeggen dat ze de waarheid vertellen. Meestal zwijgen ze dan gepast over een onderwerp waar ze zogenaamd het fijne niet van weten. In werkelijkheid kennen ze alle ins en outs, maar die hoor je alleen in de catacomben, zoals in het betaald voetbal de wandelgangen worden genoemd. Ik spreek uit ervaring. Als sportverslaggever ben ik meer dan eens geconfronteerd met officiële woordvoerders die keihard stonden te liegen over een aanstaande transfer. Als de waarheid alsnog aan het licht was gekomen, gaven ze graag toe dat ze er bewust een loopje mee hadden genomen. Maar ja, ze hadden gelogen in het belang van de club en dan mocht het. Sommige bobo's gingen zo ver dat ze zelfs de belasting gingen ontduiken in het belang van de club. Ze reageerden verongelijkt als ze werden opgepakt en enige tijd geboeid naar Studio Sport konden kijken. "Ik heb er nog geen dubbeltje aan verdiend," jammerden ze als ze het huis van bewaring hadden verlaten. Eendimensionaal denken is één van de pijlers waar het betaald voetbal op is gebouwd.
Omdat iedereen liegt in de voetballerij, hoeven ook de sportverslaggevers zich niet aan de waarheid te houden. Dus dan krijg je wijsneuzen als Hugo Borst en Johan Derksen, die zich met bronloze onthullingen voordoen als eersteklas scherpschutters, maar die in werkelijkheid slechts losse flodders afvuren in de hoop dat ze er voldoende verwarring mee stichten om te kunnen scoren. Waarmee doet niet terzake.
In dat van list en bedrog doordrenkte wereldje is Bert Maalderink een oase van oprechtheid en vasthoudendheid. Hij stelt gewoon zijn vragen en met vertederende naïveteit gaat hij er tijdens elk interview van uit dat hij eerlijke antwoorden zal krijgen. Van Gaal mag hem beschimpen, Van Basten mag hem een dolk in zijn rug steken, maar Bert gaat rustig door met waar hij gebleven is. Een ouderwetse journalist temidden van grootverdienende showreporters met een kledingsponsor. Maar als zelfs een opgeblazen kikker als Youp van 't Hek de ruimte krijgt om hem boven de enkels af te zagen, knapt er iets bij Bert.
Dit brengt mij als vanzelf bji Robert Mugabe. Dat snorretje intrigeert mij. Wie doet hij er mee na? Adolf Hitler? Charlie Chaplin? Bedoelt hij het als provocatie, of vindt Bob dat zijn snorretje hem gewoon verrekt goed staat? Dat het als een soort uitroepteken zijn onvergelijkelijke persoonlijkheid bevestigt? Of is dat snorretje zo gegroeid, omdat Mugabe tijdens het scheren een tijdje dat plukje onder zijn neus vergat mee te nemen, maar dat niet wilde toegeven toen één van zijn knipmessen hem er op wees?
Soms staat een ster te lang aan het firmament. Zo'n ster heeft zelf niet door dat hij eigenlijk al is uitgedoofd, want hij heeft zich met ja-knikkers omringd die hem verzekeren dat hij straalt als nooit tevoren. Dat soort sterren kan bijzonder onaangenaam worden jegens mensen die niet van bewondering bijkans in katzwijm vallen zodra ze met zo'n ster worden geconfronteerd. Je ziet dat op kleine schaal en op grote schaal. Bij Youp van 't Hek, die zo ver van zichzelf af is komen te staan dat hij inmiddels eerlijke journalistiek veracht. En bij Robert Mugabe, die van een intellectueel met een missie veranderde in een nietsontziende dictator.
Blijf maar gewoon jezelf Bert. Laat je overhalen door je hoofdredacteur. Denk aan wat Johan Cruyff zei toen hij zich liet vervangen door de debuterende Johnny van 't Schip: "Schijt aan alles Schip."
O ja, en vergeet vooral niet het ijzer te smeden nu het heet is: salarisverhoging vragen Bert, je kunt het en je verdient het.