Wat vindt het management?
Het is ooit ibegonnen met het fenomeen 'zaakwaarnemer'. Jaren tachtig, denk ik. Ja, ik weet dat Cruyff zich tien jaar eerder ook liet vertegenwoordigen, maar dat was door zijn schoonvader. De zaakwaarnemer deed zijn intrede met de pré-patatgeneratie. De lichting Vanenburg. Voetballers hebben bij ons de toon gezet. Jarenlang waren ze na hun actieve loopbaan veroordeeld tot een matig lopende sigarenwinkel of een café dat failliet ging dankzij de machinaties van een compagnon die met het geld en de noorderzon vertrok. De tijd vliegt. Vandaag de dag hebben we het over 'management'.
Als Bekende Nederlander tel je zonder Management domweg niet mee. Jan Smit, de naar inmiddels is gebleken Gladde Paling uit Volendam, lult je in zijn eigen soap de oren van het hoofd, maar toen zijn Liefdesbreuk met Yolanthe het gesprek van de dag was, communiceerde hij opeens via Het Management. En ook Yolanthe, de femme fatale die tot slachtoffer is gereduceerd, laat de woordvoering gaarne over aan Het Management. Wesley Sneijder reageerde tenminste nog zelf op een sms'je van Evert Santegoeds, een volwassen man die zijn geld verdient met het rapporteren over de privé levens van vierentwintigjarigen. Wesley kon niet ontkennen dat hij het was geweest in die parkeergarage. Sportief.
Kom daar niet om bij Cristiano Ronaldo. Lijkt mij echt iemand met een Management. Wilde jongen. Laatst reed hij een Ferrari in elkaar. Onderweg naar het trainingsveld. Hij had hem geloof ik al een dag. Dat zijn momenten waarop het uitermate handig is over een Management te beschikken. Verder is Ronaldo vrij bedreven in het maken van liefdesschijnbewegingen. Dat is niet altijd handig in Engeland, waar volwassen mannen hun geld verdienen met nòg gênanter journalistiek werk dan hetgeen Evert Santegoeds verricht. Als Ronaldo weer eens met zijn dronken kop in de verkeerde lingerie verstrikt is geraakt, biedt Het Management uitkomst.
Wat mij bij de bloedstollende avonturen van Jan en Yolanthe opviel was dat vrijwel alle journalisten de machtspositie van Het Management als een doodnormale zaak beschouwden. Ze zeiden dingen als "Het Management laat weten dat..." en "We hebben dit gecheckt bij Het Management..." en ze schoten niet één keer in de lach. Ik vraag me nu al dagen af wie dat Management zijn. Wie voert het woord namens Jan en wie namens Yolanthe? Hebben ze contact met elkaar, die Managements bedoel ik. Of is er sprake van een en hetzelfde Management en worden we gewoon in de maling genomen?
Begrijp mij niet verkeerd, ik zal geenszins beweren dat het vroeger, zonder Management, beter was. De piepjonge Frank Rijkaard liet zich door Hans Kraay sr., destijds trainer van PSV, verleiden om een voorcontract te tekenen in ruil voor een stereotoren. Dat zou in het huidige Managementtijdperk niet voorkomen. Het is alleen... Hoe zal ik het formuleren... Het is weer een stapje op de weg van de Nieuwe Zakelijkheid. Wanneer hoor je vandaag de dag nog een authentieke uitspraak, welke beroemdheden spreken vrijuit?
Je moet er toch niet aan denken dat je nog geen vierentwintig bent en anderen uit jouw naam verklaringen laat afleggen over de vriendinnetjes die je versiert en dumpt! Het Management. Zou het nog gekker kunnen?