Live vanuit het Catshuis

Geen idee hoe het me lukte. Ik zat gewoon een beetje te trommelen op mijn toetsenbord en opeens hackte ik het Catshuis. Denk ik, want ik heb geen verstand van digitale dingen. Hoe dan ook, ik zat als het ware aan de onderhandelingstafel met Mark Rutte, Maxime Verhagen en Geert Wilders. Ik wist dat ik de verbinding terstond moest verbreken, maar de journalist in mij won het van de fatsoensrakker. Uiteraard heb ik er zorgvuldig over nagedacht of ik mijn kijkje in de keuken van De Kleinste Grote Drie die ons land ooit heeft voortgebracht met u zou delen. Vooruit, doe eens gek, hield ik mijzelf voor. Ik kan mijn lezers best vertrouwen. Dus: mondje dicht en genieten maar. Een trialoog.

 

Rutte: "Smaakt de koffie, heren? Neem nog een punt boterkoek."

Wilders: "Nee, dank u voorzitter. Ik heb al meer dan genoeg boter op mijn hoofd."

Verhagen: "Voorzitter? Waarom doen je opeens zo formeel, Geert?"

Wilders: "Omdat dit nieuwe onderhandelingen zijn, geen onderonsje in een achterkamertje. En ik zeg het maar vooraf: ik ga harde eisen op tafel leggen."

Rutte: "Ho, ho, jongens, nou niet meteen het mes op tafel. We willen er samen uitkomen, we gaan er samen uitkomen en dat doen we met een akkoord waar rechts Nederland de vingers van links Nederland bij kan afbijten."

Wilders: "De gulden terug, minder ontwikkelingshulp en meer dierenpolitie."

Verhagen (proestend): "Heremijntijd, daar loopt mij zo de koffie door de neus. Ik pak even een doekje."

Rutte: "Geert, laten we nou eerst even de cijfers op tafel leggen."

Wilders: "De gulden terug, minder ontwikkelingshulp en meer dierenpolitie."

Verhagen: "Zo, het tafelblad blinkt weer."

Rutte: "Gewoon even for the sake of argument, Geert: hoe zie je die bezuiniging op ontwikkelingssamenwerking voor je?"

Wilders: "Heel simpel, we spreken een bedrag af, laten we zeggen 1 miljard, en dat korten we op ontwikkelingshulp. Zo moeilijk kan het niet zijn."

Verhagen: "Het lijkt mij verstandig eerst over de gulden te praten."

Wilders: "Excuus, ik moet even een belangrijk telefoontje afhandelen. Rick Santorum belt mobiel. Ik geef hem van tijd tot tijd informatie over de linkse kerk in Nederland." (Verlaat de onderhandelingstafel).

Rutte: "Jezus Maxime, waarom begin je nou over de gulden?"

Verhagen: "Als we eerst de gulden opnieuw invoeren en daarna akkoord gaan met die bezuiniging van een miljard op ontwikkelingssamenwerking, scheelt het meer dan de helft."

Rutte: "Ha, ha, jij slimme jezuïet!"

(Wilders keert terug aan de onderhandelingstafel).

Rutte: "Geert, de gulden wordt echt een probleem."

(Wilders komt half overeind).

Verhagen: "Nee, Geert, nee Geert, loop nou niet meteen weg. Er is heus wel onderhandelingsruimte. Hoe hard is die gulden voor jou? Ik bedoel, als we je nou eens de herinvoering van de rijksdaalder aanbieden?"

Wilders: "En het gouden tientje?"

Rutte: "Maar niet het geeltje, de snip en de rooie rug!"

Wilders: "Akkoord. Dat kan ik uitleggen aan mijn achterban."

Verhagen: "Lijkt mij niet eenvoudig."

Wilders: "O jawel hoor. Mijn achterban gelooft werkelijk dat de islam Nederland aan het overnemen is. Dan is zo'n knaak appeltje eitje."

Rutte: "Ondertussen hebben we nog geen euro bezuinigd."

Wilders: "Knaak!"

Verhagen: "Loopt me toch weer de koffie door de neus."

Hier houdt het op. De verbinding werd verbroken. Nee, niet door een oplettende ict'er in het Catshuis.

Door mezelf.