Bril met een baard
Hij is er af. M'n baard bedoel ik. Nou ja, baard... Het resultaat van een paar dagen niet scheren. Ik wilde gewoon eens zien welke potentie ik als baarddrager zou hebben. Want een baard is helemaal in. Net als een bril met grote glazen. Voorlopige conclusie: voor mij geen baard. En die buitenmodel bril hoef ik ook niet.
Modieuze baardgroei was tot voor kort het handelsmerk van eigentijdse yuppen die koket gestoppeld hun versie van Ben Quick, de koppige farmer in The Long Hot Summer, gestalte gaven. Stoer, onafhankelijk, jongensachtig mannelijk, kortom geheel en al bedoeld om als magneet op de dames te werken. Spijkerbroek, t-shirt over gedeodoreerde oksels met mouwtjes waaronder nog net een tatoeagefragment in de vorm van een Chinese spreuk tevoorschijn komt waarvan de drager denkt dat hij iets diepzinnigs uitdrukt, maar die in goed Cantonees 'luldebehanger' betekent. Die trend maakt momenteel plaats voor een verder gaande ontwikkeling waarvan Reinout Oerlemans de vaandeldrager is. Goeie genade, die man heeft het wel heel rigoureus aangepakt. Ruud Lubbers in extremis. Reinout heeft een dichtbegroeid struikgewas tussen de oren dat bijzonder goed past bij zijn nieuwe image als ontdekkingsreiziger. Onverschrokken treedt hij de wereld tegemoet, de re-designer van Nova Zembla. Je ziet hem in de arctische koude rondstruinen met die baard, als een moderne Robinson Crusoe die per abuis op het verkeerde eiland is gestrand. Jammer genoeg geen ijsbeervacht om zijn ledematen (krijg je Green Peace op je dak en voor je het weet wordt die film geboycot).
Die baard heeft van Reinout een ander mens gemaakt. Harder, daadkrachtiger. We kenden hem als een zachtaardige slimmerik die vriendelijk glimlachend een Endemolletje aan het opbouwen was. Tot hij die baard liet staan. Opeens zagen we beelden van Reinout de Regisseur, schreeuwend en tierend tegen verbouwereerde acteurs en actrices die meer overtuiging moesten leggen in hun heldenrollen op Nova Zembla. Keihard stelde hij zich op, Reinout, want hij nam uitsluitend genoegen met de allerhoogste kwaliteit. Een hemelbestormer. Van Nova Zembla begon de victorie. Amerikaanse filmrecensenten suggereerden heel nuchter dat hij gewoon betere acteurs had moeten kiezen, maar die critici kenden Reinout natuurlijk niet uit zijn baardloze periode.
Ik word met betrekking tot Reinout de Baardman uiteraard geheel en al gedreven door jaloezie. Al laat ik mijn baard vijfentwintig jaar staan dan nog haalt-ie het niet bij de staalborstel van Reinout. Ik wierp vanmorgen een blik in de spiegel en wat zag ik: een grijsachtig, onbestemd pluis. Alsof ik de stofzuiger voor mijn gezicht had gehouden net toen het ding op blazen stond. Weg ermee! De badkamer in en schrapen. Na twee scheerbeurten was ik mezelf weer. In de wasbak dreef het residu van een mislukte makeover.
En nou ben ik ook nog aan een nieuwe bril toe. Ik dus naar Hans Anders. En ja hoor, de jaren '50 zijn helemaal terug. Monturen met glazen ter grootte van dakkapellen. Ik zette er één op, ik keek in de spiegel en het was net of ik mijn vader zag in de periode waarin ik mij tegen hem afzette. Ik denk dat een ontwerper die even zonder ideeën zat uit balorigheid de allerlelijkste bril tekende die hij zich uit de vakliteratuur kon herinneren. Het wanstaltige model werd voor de grap op de markt gebracht en nu draagt zelfs Mart Smeets zo'n draak, al komt die wel bij een peperdure opticien vandaan. Eerlijk is eerlijk, één van de eersten die met de Hedendaagse Duikbril op haar neus verscheen was Annemarie Jorritsma, voor mij trendvoorspeller nummer 1. Zo liep ze ook voorop toen dames zich in paardrij-outfits gingen hullen. Koddig, zo'n crème rijbroek met glanzende leren laarzen en een tuniek of iets dergelijks er op, maar geen paard in de buurt. Wel geestig overigens dat Annemarie in de gemeenteraad van Almere meldde dat haar edele ros niet in de parkeergarage van het stadhuis stond. Vergis ik mij of is die paardenkledingtrend alweer verleden tijd?
De Nieuwe Baard, de Oude Bril, wat zal de volgende trend zijn? Een petticoat voor de dames, een plusfour voor de heren? Asjeblieft! Ik heb er ooit twee gedragen. Drollenvangers werden ze genoemd. Ik ril bij de gedachte dat Mart ons straks in een plus four, olijk loerend door die rare grote bril en verder grotendeels bedekt met een onvervalste Reinout Oerlemansbaard de belangrijkste sportgebeurtenissen presenteert.
Wat mij betreft: dit waren andere tijden, graag terug naar de onze.