Pareltje tussen de zwijnen
Anouk! Ze heeft mijn hart gestolen. Gisteravond, toen ze in een soort pretpark te Malmö als een pareltje tussen de zwijnen flonkerde. Daar stond een zangeres, geen brulboei in een jurk met lift. Al die tegen elkaar op blèrende veel te magere meisjes waren niet eens goed genoeg voor haar achtergrondkoortje. En toch dreigde het nog fout te gaan, want wat duurde het lang totdat het bevrijdende "The Netherlands" klonk.
Staatssecretaris Weekers kon opgelucht ademhalen. Gelukkig, dat vogeltje was gevlogen. Anouk was de trending topic. Politiek commentator Paul Jansen van De Telegraaf zat er met de kaduke I pad van Pauw & Witteman een beetje verloren bij. De aandacht richtte zich toch vooral op Cornald Maas, die op dat moment nog niet wist dat hij wegens loslippigheid van Songfestivalcommentator Daniël Dekker uit de jury van het evenement zou worden geschrapt. Bekend Nederland stortte zich massaal op Twitter met de digitale luchtzoenen die Bekend Nederland zo typeren. Nederland was weer even één.
Ik zat met drie dames naar het spektakel te kijken. Behalve het optreden van Anouk, vond ik er niet veel aan. Nou ja, de act van de heren van Jiskefet die als maanmannetjes ten tonele verschenen was gaaf. Een waardig vervolg op juffrouw Jannie's optreden vorig jaar als indiaan. Verder veel geschreeuw en weinig wol.
Ik heb in mijn jonge jaren veel Eurovisie Songfestivals gezien. Pieken en dalen. Van de laatste categorie herinner ik mij nog levendig De Spelbrekers en Annie Palmen, die zowel in 1962 als in 1963 voor Nederland de nul wisten te houden. Zéro points. Toen De Spelbrekers het podium betraden om die kleine kokette Katinka toe te zingen, viel in de zaal het licht uit. Tja, wat wil je met zo'n naam? De Spelbrekers. Dan vraag je er om. Denk niet dat het onfortuinlijke duo ook maar 1 miezerig puntje kreeg voor die domme pech. Nee hoor, ook toen al was showbizz keihard.
Annie Palmen verging het een jaar later geen haar beter. Ze bracht het lied 'Een speeldoos' ten gehore. De deelnemers moesten toen nog in hun moerstaal zingen. Miljoenen Duitsers, Engelsen, Italianen en Scandinaviërs luisterden belangstellend naar het sprookje over een herderinnetje dat maar niet bij haar herder kon komen. Nogal wiedes, want het tweetal stond op een speeldoos die draaide en draaide zonder dat de geliefden ook maar 1 millimeter nader tot elkaar kwamen. Gelukkig bracht het refrein uitkomst: "Ook hij (de herder, FH) kon niet gelukkig zijn, zo ver van haar vandaan; maar een fee kwam zacht op een lentenacht; en raakte hen heel voorzichtig aan; De herder en z'n herderinnetje zijn nu voor altijd een paar; en als u dit verhaaltje niet geloven wilt; vraag die fee er dan zelf een keertje naar." Zo! Toen had je nog echte tekstschrijvers, niks Koningslied geheel door Ons Laaggeletterde Volk Zelve geschreven. Maar evenzogoed zéro points. Die jury's deugden ook toen al voor geen meter. 'Een speeldoos', als je daar nu mee aankomt, moet je er minimaal een soft porno act bij opvoeren met vet lachend commentaar van Paul de Leeuw.
Ik denk niet dat Anouk veel kans heeft om de finale te winnen, daar is ze te goed voor. Sieneke Peeters, die in 2010 met haar draaiorgel act 'Ik ben verliefd' (sha-la-li sha-la-la) het onderspit dolf, heeft zo haar bedenkingen bij het optreden van Anouk. Ze heeft geen act en haar kleding valt ook al niet in de smaak. Waarmee we terug zijn bij het uitgangspunt: het Eurovisie Songfestival gaat over van alles en nog wat, behalve over de vraag wie de beste zanger of zangeres is.