Oranje door de strot
Weet u wie de echte verliezers van het EK voetbal dreigen te worden? Niet de spelers van Oranje, die gaan nog even lekker genieten van een welverdiende vakantie in een of ander peperduur resort. Ook niet de bondscoach voor wie na zijn te verwachten vertrek uit Zeist vast wel een prima club met dito arbeidsvoorwaarden in het verschiet ligt. En zelfs niet de supporters die in Charkov over een beter uithoudingsvermogen bleken te beschikken dan de spelers. Nee, de ware schlemielen van dit EK lijken degenen te worden die afhankelijk zijn van de voedselbank.
Ik las een bericht over het initiatief van de voedselbanken in Nederland om supermarkten te vragen hun overschietende Oranjeproducten aan de met honger bedreigde medemens af te staan. Het mag dan wel crisis zijn, maar een beetje consument raakt die in opwekkend oranje verpakte etenswaren, ook al worden ze nog zo rigoureus afgeprijsd, met geen vinger meer aan. Weg ermee! We willen in de supermarkt niet pijnlijk worden herinnerd aan de afgang van de arrogantie. We hadden bij wijze van spreken al geboekt voor die boottocht door de Amsterdamse grachten en na ruim een week is de hele expeditie in het water gevallen. Niks finale tegen Duitsland, gewoon af door de zijdeur. De Oranjekoorts heeft van de ene op de andere dag plaats gemaakt voor een ijzige voetbaltemperatuur. De stemming is tot ver onder het nulpunt gedaald.
Het wachten is op de eerste 'onthullingen' over wat zich in werkelijkheid in de gelederen van de voormalige WK-finalist heeft afgespeeld. Want het oproer kraait, zij het nog onderhuids, maar dat al weken smeulende veenbrandje zal een dezer dagen oplaaien tot een uitslaande brand die moedwil en misverstand zal blootleggen en reputaties vernietigen. Het schot voor de boeg werd dit keer door niemand minder dan Gregory van der Wiel gelost. Voor degenen bij wie even geen belletje gaat rinkelen: dat is de onzichtbare jongeman die rechtsachter speelde. Zijn haar zat goed, want hij had z'n kapper laten invliegen. Zelf vloog hij nergens in, maar dat waren we bij Ajax al van hem gewend. Behalve in de laatste wedstrijden van de competitie (eerlijk is eerlijk) toen we eindelijk een vleugje van de oude Van der Wiel zagen. Helaas doofde dat vlammetje al gauw uit, maar dat is Gregory zelf ontgaan. Hij beklaagde zich na de nederlaag tegen Portugal over het feit dat hij zo zelden in het spel betrokken werd. Telkens stond hij vrij en dan kreeg hij de bal niet. Hij had die bal natuurlijk ook gewoon van zijn directe tegenstander kunnen afpakken, maar zelfreflectie is nu eenmaal niet zijn sterkste kant. Daarin staat hij overigens niet alleen in het Nederlands team
Zelfoverschatting. Is dat een woord waar we inzake Oranje iets mee kunnen? Een trainingskamp opslaan op 1300 kilometer afstand van de stad waar je in een week tijd drie wedstrijden moet voetballen, waarvan twee met een temperatuurverschil van heb ik jou daar. Geïrriteerd reageren op zelfs de meest voor de hand liggende vragen van journalisten. Voetbalanalisten van naam (Van Basten en Gullit) kwalijk nemen dat zij er een mening op nahouden die jou niet zint. Vasthouden aan een opstelling tegen beter weten in. Ik som zomaar wat zaken op die in de nasleep van de grootste Oranjemiskleun aller tijden al dan niet vakkundig zullen worden gefileerd.
Wie heeft in dat geweld nog oog voor de nooddruftigen? Wie breekt een lans voor degenen die met een tas vol afgedankt Oranjevoedsel telkens weer aan de Grote Mislukking worden herinnerd? Het is bijna sadisme, goed bedoeld, maar toch... Zou het Albert Heijn veel kosten om die razendsnel uit de schappen gehaalde producten van een neutraal papiertje te voorzien? Doe maar niet wit en zwart, daarmee maken we het nog erger voor die mensen. Geel zou kunnen. Maar het liefst kleurloos.
Net als Oranje.
NB
Ik las zojuist dat Lidl alle eetbare Oranjeproducten uit de schappen haalt en aan de voedselbanken cadeau doet. Het gaat daarbij om de EK notenmix, de EK schuimpjes en de Oranje cakejes. Ik moet opeens denken aan de conférence van Wim Sonneveld over de krokettenverkoper.