Familiediner in de ArenA
Vooruit, laten we eens proberen een beeld te schetsen van Het Familiediner Extra Speciaal in de Amsterdam ArenA. Bert van Leeuwen, het zedige gezicht van de EO, ontvangt Johan Cruyff en Louis van Gaal voor een maaltijd der verzoening. Het gedonder begint al bij de hoofdingang. De beide kemphanen zijn gelijktijdig gearriveerd (later zal blijken dat Louis al een uur achter een pilaar stond te wachten tot Johan in zicht kwam, zodat hij quasi toevallig op hetzelfde moment als JC voor de deur zou verschijnen). Wie mag het eerst naar binnen? De onderhandelingen over dat probleem worden aan zaakwaarnemers overgelaten. Die bereiken moeizaam een compromis: Bij wijze van uitzondering gaan Johan en Louis, voor deze ene keer dus, samen door één deur.
Bij de roltrap zet Cruyff Louis met een onnavolgbare schijnbeweging op het verkeerde been. De Verlosser werpt een blik over Van Gaals schouder en roept verbaasd: "Edgar, jij ook hier?" Louis draait zich om, niets te zien natuurlijk, en Johan springt als eerste op de roltrap. Het staat 1-0 en het diner moet nog beginnen. Johan loopt de eetzaal binnen en laat precies op tijd de deur voor de neus van Louis dichtvallen waardoor hij ook als eerste de keurig gedekte tafel bereikt. 2-0. Even later schuift Louis mokkend aan.
Bert van Leeuwen zit zich ondertussen af te vragen wie hij als eerste de hand moet schudden. Om de gemoederen niet nog verder te laten verhitten, besluit hij het ritueel over te slaan. Maar dan moet je net bij Cruyff zijn. Die pakt zijn servet en laat het per ongeluk expres vlak naast de presentator op het tapijt vallen. Macht der gewoonte, Bert raapt het servet op, overhandigt het aan Johan en die maakt breed grijnzend van de gelegenheid gebruik om zijn gastheer voor het oog van de camera uitgebreid de hand te schudden. 3-0.
Tijd voor het voorgerecht. Onder leiding van een gerant naderen twee obers als synchroonzwemmers de tafel. De ene stelt zich naast Cruyff op, de andere naast Van Gaal. Verwachtingsvol vestigen zij hun blikken op de gerant, die net het commando "Borden neer" wil geven als Johan de ober van Louis stiekem onder de tafel door pootje haakt. De man struikelt, zoekt steun tegen een muur, redt weliswaar het bord, maar kan niet voorkomen dat zijn collega het bord van Cruyff van de weeromstuit op de tafel zet. 4-0.
Bert zit er inmiddels wat ongelukkig bij. Hij vervloekt de dag waarop hij aanbood de grote rivalen in een ontspannen culinaire sfeer tot elkaar te brengen. Cruyff oogt volmaakt ontspannen, maar Louis heeft een gezicht als een donderwolk en dat wil iets zeggen gezien zijn normale gelaatsuitdrukking. Ter compensatie besluit Bert Louis als eerste een glaasje rode wijn in te schenken. Als hij met de fles naar het glas van Cruyff reikt, maakt Johan een afwerend gebaar. "Doe mij maar een watertje, want ik moet nog rijden," knipoogt hij naar de camera. 5-0.
"Heren, ik stel voor dat we eerst maar even gaan eten. Dan kunnen we na het voorgerecht over jullie meningsverschil praten," zegt Bert. "Frustratie," hoort hij Johan corrigeren. "Pardon?" vraagt Bert. "Frustratie," herhaalt Johan. "Het is geen meningsverschil wie er speelt, maar frustratie." Hij knikt veelbetekenend in de richting van Louis. 6-0.
"Dit heeft geen zin," bitst Louis en hij maakt aanstalten om op te staan. Bert vouwt snel zijn handen en prevelt: "Mag ik voorgaan in gebed?" Als goed katholiek blijft Van Gaal zitten, vouwt eveneens zijn handen en sluit zijn ogen. Bert spreekt een extra lang gebed uit waarin hij vraagt om bemiddeling van gene zijde. "Amen," zegt hij na zijn oproep aan de Allerhoogste. Louis zegt het Bert na. "Amen." Hij opent zijn ogen en dan ziet hij dat Johan Cruyff niet meer aan tafel zit. De Verlosser is al beneden en verlaat als eerste de Amsterdam ArenA.
7-0.