Mentsjov: De Stille Tsaar
Wij zijn een beklagenswaardig volk. Op wielergebied wel te verstaan. De Tour de France is bij uitstek geschikt voor het soort Oranjecarnaval dat we in Zwitserland hebben gezien, maar dan moeten onze jongens natuurlijk wel iets presteren. Had je gedacht. De beste Nederlander in het algemeen klassement is debutant Laurens ten Dam, een nog niet geheel jeugdpuistjesvrije ex-puber, die heel verdienstelijk de twintigste plaats bezet. Verder weet ik het niet eens. Het is net alsof de Nederlandse renners de verkeerde kant op fietsen. Toch moet dat Oranjegevoel, die nationale trots, zijn weg vinden en daarom hebben we een favoriet geadopteerd. Zijn naam: Dennis Mentsjov. Zijn bijnaam wat mij betreft: De Stille Tsaar.
Sympathieke vent die Mentsjov, houd mij ten goede, maar als Tourfavoriet der Nederlanden nog saaier dan indertijd Joop Zoetemelk. Als je aanspraak wilt maken op dat predikaat, moet je van goeden huize komen. Joop huldigde het principe dat je de Tour in bed wint, dus hij liet zich buiten de koers zelden zien en als het echt niet anders kon, verscheen hij even in het openbaar om met zo weinig mogelijk woorden zoveel mogelijk gemeenplaatsen ten beste te geven. Dennis Mentsjov is iets toegankelijker, maar in de regel komt hij niet veel verder dan de veelzeggende woordencombinatie 'Si No'. Niettemin... Sint Maarten en Herbert Joeks, de komische commentatoren van de NOS, volgen Mentsjovs prestaties met een fanatisme dat een betere zaak waardig is. Elke beweging die de Rus maakt, wordt van commentaar voorzien. En o wee, als één van beide heren De Stille Tsaar even uit het oog verliest...
"Maarten, waar is Mentsjov?"
"Ik zie hem inderdaad niet bij het groepje."
Tja, zitten die twee doken even niet op te letten, rijden de linkeballen onder de favorieten Onze Dennis er af!
Wat is er zo bijzonder aan Dennis Mentsjov dat Nederlandse wielerliefhebbers in aanbidding naar hem kijken? Ik heb geen idee. De man rijdt al drie jaar voor de Rabobankploeg, maar als hem een microfoon wordt voorgehouden, spreekt hij geen woord Nederlands. Wel steenkolenengels met een uiterst beperkte vocabulaire en die telkens terugkerende stopwoordjes 'Si No' dus. Akkoord, Nederlands is een moeilijke taal, niet in de laatste plaats voor de Nederlanders zelf (surf maar eens over het internet), maar een paar Hollandse woordjes... Kan Dennis nou echt niet "Dankoe voor stoin" zeggen? Of: "Als ieke wien is oek vor Hollandov". Nee, blijkbaar niet. Maar als hij in het Spaans wordt toegesproken, ratelt dat bekkie ineens als een machinegeweer. Voor zijn doen dan.
Ho maar, laten we vooral de schuld niet bij Dennis Mentsjov zoeken, maar de hand in eigen boezem steken. Bij gebrek aan echte Oranjevedetten, richten we ons chauvinisme in arren moede op een bankinstelling. En met name op de werknemer die het hardst kan fietsen. Dat hij een Rus is die Spaans spreekt, Engels brabbelt en Nederlands verdomt, doet even niet terzake. Als De Stille Tsaar de Tour mocht winnen, eigenen wij ons die triomf vanzelf wel toe.
Eén voordeel: Wat we in dat geval ook aan onzinnigs over 'onze Tourzege' mogen roepen, Denns Mentsjov zal ons niet kunnen tegenspreken. Niet in het Nederlands althans.
PS
Speciaal voor de Zuid-Afrikaan John-Lee Augustyn, die met zijn fiets in een gelukkig niet al te diep ravijn kukelde, deze variant op de reclametekst "Zeventig meter viel ik diep, mijn hart stond stil, maar mijn Pontiac liep", die in 1951 na een val van Wim van Est op de Col d'Aubisque in de bladen verscheen:
"Ik viel niet diep, slechts negen meter; ik kwam er zelf uit, maar mijn klokkie liep beter."