Zeilmeisje Laura en wij
Zelfs De Volkskrant bracht het nieuws prominent op de voorpagina: Zeilmeisje Laura was zoek! Een siddering voer door het land. Mensen spraken elkaar op straat aan. "Heb je het al gehoord? Zeilmeisje Laura is met de noorderzon vertrokken!" Het journaal maakte er melding van. Geert Wilders vergat even zijn haat tegen alle islamieten. En toen hij hoorde dat zeilmeisje Laura op de Nederlandse Antillen was aangetroffen, belde hij onverwijld met Marktplaats.nl. "Wilt u die advertentie van ons waarin we de Antillen voor een euro aanbieden, terstond van uw site halen?"
Waar een klein land nog kleiner in kan zijn. Een meissie van veertien met ambitie van hier tot Tokio, wil met haar zeilboot de wereld rond. Pa vindt het prima, ervaren zeebonken wijzen er op dat het lieve kind voor een relatief gemakkelijk traject heeft gekozen en de enige hobbel zou het schoolverzuim van de wereldreizigster kunnen zijn. Maar dan komt de zaak in het nieuws en groeit een sneeuwbal al snel uit tot een enorme lawine zonder kop of staart, die maar doorrolt en doorrolt en die van een jonge heldin een beklagenswaardig slachtoffer maakt.
Jeugdzorg komt er bij. Nou, berg je dan maar! Wachtlijsten van heb ik jou daar, maar alle tijd om zich uitvoerig bezig te houden met zeilmeisje Laura, dat voorzover mij bekend geen jeugdcrimineeltje is, niet lijdt aan geestelijke dan wel lichamelijke ondervoeding, zowaar een zeilboot heeft en een bankrekening waar minimaal 3500 euro op stond, want dat bedrag had Laura voor haar vertrek naar Sint Maarten van die rekening gehaald. Nee, dat is echt een geval voor Jeugdzorg.
Nou ja, de rechter heeft inmiddels beslist dat Laura niet uit huis wordt geplaatst en dat ze voor wat betreft die wereldreis voor de verandering serieus zal worden genomen. Ze moet op school haar best doen en als haar cijfers dat bevestigen, mag ze alsnog met die boot de woelige baren op. Wat een soap!
Wat we er in ieder geval aan overhouden, is een nieuw soort aanduiding. Zeilmeisje Laura. Even was ze Reismeisje Laura, maar dankzij de rechter mogen we haar weer gewoon zeilmeisje noemen. In mijn tuin staat Jaargetijdenjongen Herfst. Het is een beeld van een jongeman in plattelandskostuum, die wordt vergezeld door een herdershond. Ik heb het gekocht louter vanwege die naam. Jaargetijdenjongen Herfst had zo in een meesterwerk van Gerard Reve gekund. Misschien wel in plaats van de Meedogenloze Jongen.
Wat kunnen we nog meer verzinnen? Voetbalgeneraaltje Advocaat, Schaatsbink Sven, Vioolvorst Rieu, Premierpoliticus Jan Peter, Mohamzonderling Geert, ga zo maar door. Misschien wel leuk als gezelschapsspel tijdens de voor sommigen (onder wie ik) Dagen Van De Gemengde Gevoelens.
Het was een omweg, maar eigenlijk wilde ik de vele trouwe lezers van deze site fijne dagen wensen.